Babygehuil en hondentaal

Zou je soms ook willen weten wat er in het hoofd van je hond omgaat?

Herken je dit?

Je bent net ouder of grootouder geworden en je baby huilt.

Je gaat op zoek naar wat de reden van dit gehuil is en wat jouw kleine uk ongemak bezorgt.

Door de tijd heen leer je het gehuil herkennen en weet je als dat kleine wondertje bepaalde geluidjes maakt wat je te doen staat. De ene keer heeft hij honger, de andere keer zijn het krampjes of moet er dringend een luier ververst worden.

Wist je dat er sommige beweren dat baby’s over de hele wereld dezelfde geluidjes maken om hun ongemak te kennen te geven.

Maar naast het huilen kijken we ook naar andere lichaamssignalen die je baby toont. Zoals vuistje in de mond en zuigreflex als hij honger heeft, beentjes optrekken bij krampjes, ….

Aangezien baby’s niet kunnen praten zoeken we zo uit wat de signalen betekenen die ze geven, om zo de juiste zorg te kunnen geven.

Pas al we weten wat de oorzaak van dat gedrag is kunnen we helpen!

Is het dan zo raar dat we ook bij onze honden moeten kijken naar wat de oorzaak van gedrag is om te weten wat de juiste hulp op zijn ‘vraag’ is?

En het woordje’ vraag’, mag je echt wel heel ruim interpreteren.

Als je hond blaft, aan de lijn trekt, dingen in huis stuk bijt, tegen mensen opspringt, uitvalt naar andere honden, en ga zo maar door, is het belangrijk om te onderzoeken WAAROM je hond dit gedrag laat zien.

Want ook je hond zou zelf liever op zijn gemakje zonder trekken wandelen, want die gespannen lijn om zijn nek is echt niet zo leuk. Dingen stuk bijten doet hij echt niet om je te ergeren, maar het kan zijn dat hij die spanning in zijn kop of lijfje echt niet te baas kan op dat moment. Ook dat uitvallen naar andere honden zou hij liever achterwege laten, maar de aanval lijkt soms de beste verdediging, ….

Als honden dus bepaald gedrag vertonen is het altijd goed om uit te zoeken wat de aanleiding daarvan is.

Is dit simpel? NEE, helemaal niet.

Het begint met het kennen en herkennen van de hondentaal. Zoals we ook leren wat het gehuil en lichaamstaal van die baby wil zeggen.

Daarnaast moet je dan kijken in welke context (omgeving, tijdstip, waar, met wie, …) dit vertoond wordt. Dan ook nog in welke frequentie (hou even een dagboek bij) en dan zal je misschien patronen herkennen. Oh, ja, ik vergeet ook nog te vermelden dat de leeftijdsfase van de hond een rol kan spelen.

Niet simpel, hé

Maar eens je dit herkent dan lossen sommige ‘problemen’ zich door kleine aanpassingen van zelf op. Is dat geen mooi vooruitzicht?

Mijn eigen hond heeft het moeilijk met andere honden als ze aangelijnd is.

Er moet me in het begin van ons samen zijn iets ontgaan zijn, waardoor zich dit ontwikkeld heeft.

Door hier patronen in te herkennen en vooral door haar grenzen te leren kennen en deze te respecteren en er naar te handelen, gaat het nu meestal goed. Ja, er zijn nog situaties dat ze het moeilijk heeft. Soms zijn situaties echt niet te vermijden en dan moeten we er even door. Maar door andere keren wel rekening te houden met wat ze nodig heeft, herstelt ze nu veel sneller en kunnen we verder.

Het beste bewijs is elke keer dat we in de buurt een tuin moeten passeren waar er 2 luid blaffende honden zitten. In het begin viel ze zelf ook uit. Door de afstand te vergroten tot wat zij nodig had en met haar in communicatie te gaan om het moment dat we die honden moeten passeren, kunnen we nu voorbij hen zonder dat ze zelf nog uitvalt.

Mijn hart maakt dan steeds een sprongetje van blijdschap. Wat ben ik dan fier op mijn hond.

Hoe je hond opvoeden dus vergelijkbaar is met de zorg voor een kind!

1. Leer de taal van je hond zoals je die van je kind leert: Net zoals bij baby’s, moeten we geduldig en open zijn om de communicatie van een hond te begrijpen. Dit gaat niet alleen om woorden, maar om gedrag, lichaamstaal en emotionele signalen.

2. Hou rekening met wat je hond aan kan, net zoals bij je kind: Zowel baby's als honden hebben hun eigen tempo en grenzen. Door niet te veel te verwachten en hen stapsgewijs dingen te laten leren, bouw je een stabiele en veilige omgeving op.

3. Zet kleine stapjes op het juiste moment: Kinderen en honden leren het beste wanneer ze in kleine, beheersbare stappen vooruitgaan. Geduld en timing zijn hierbij cruciaal.

   
   

De sleutelboodschap is dat je door goed te observeren en rekening te houden met de specifieke behoeften van je hond op dat moment, het leven voor zowel jou als je hond veel eenvoudiger kan worden. Dit vraagt om geduld, aandacht en inlevingsvermogen, precies zoals bij de opvoeding van een kind.

Wil je graag meer weten?

Samen werken aan een betere communicatie tussen je (klein)kind en je hond.

Je kunt mij bereiken via:

• E-mail: marianne@hondenkindgezien.be

• Telefoon: 0472 97 87 40

• Of vul het contactformulier in op mijn website: www.hondenkindgezien.be

Ik help je graag verder!